Can Yücel-Yavuzer’in Cenazesine Giderken

Bir güvercin uçsa, götürse beni meşelerin arasına
Bu güneşin şerrinden ırağa
Bir kangal, o şaman konuşsa
Tuncel Kurtiz’in adamı götürse beni Sivas’a
Yavuzer ki tiyatronun adamı
Yıllar önce Kanlıca Körfezi’nde yüzerken
Nasıl vurduysa al bıyıklı gondoluma
Vursa başını gene mermer omuzuma
Götürse beni öbür dünyaya…